
|
Buitenste
binnen.
Bovenste beneden.
Het
asfalt binnen verdringt de natuur buiten.
Het
asfalt walst de mensheid plat.
Weg
met de natuur.
Weg
met de mensen.
Kijk,
dat krijg je nou als het asfalt wint.
Een
wereld zonder mensen, louter nog vormen.
Een
kleurloos, levenloos beeld.
He??????
Jij
daar? Klein stukje mens, wat doe je daar,
verstopt
achter een zuil?
Soms
per ongeluk het mensloze beeld binnengestommeld?
En
nu heb je zonder het te weten vernietigd.
Of
was het expres?
Alsof
je zeggen wil: zielloosheid, pom-pom piedom.
Mens-machine,
houd toch op.
Ik
ben het gewoon.
Waarom
zwaai je niet terug?
Annet Maseland
|